Het is een frustrerende ervaring die velen van ons kennen: je geeft duidelijke instructies aan je team, maar de uitkomst is niet wat je had verwacht. De kans is groot dat de oorzaak schuilt in de taal die je gebruikt. Een specifieke valkuil in onze communicatie is het gebruik van "nominalisaties," oftewel het omzetten van werkwoorden naar zelfstandige naamwoorden.
Wat zijn nominalisaties?
Laten we beginnen met een simpel voorbeeld. Stel, je zegt tegen je team: "Ik wil meer innovatie zien dit kwartaal." Het woord 'innovatie' is een nominalisatie van het werkwoord 'innoveren'. Hoewel dit voor jou heel duidelijk kan klinken, is 'innovatie' voor anderen wellicht een abstract begrip. Moet het team nu nieuwe software ontwikkelen, efficiëntere processen ontwerpen, of creatieve marketingcampagnes bedenken? Het is onduidelijk.
Het Probleem in de Werkcontext
In de context van werk kan het gebruik van nominalisaties leiden tot ernstige miscommunicatie en ongewenste situaties. Stel dat je als leidinggevende zegt: "We hebben meer betrokkenheid nodig." Het woord 'betrokkenheid' kan voor iedereen anders zijn. Sommige teamleden denken misschien aan overwerken, terwijl anderen geloven dat het meer gaat om actieve deelname aan vergaderingen. Zonder concrete acties of gedragingen te benoemen, kan dit leiden tot verwarring en uiteindelijk tot een lagere productiviteit.
Een werkgerelateerd voorbeeld
Laten we een veelvoorkomend voorbeeld nemen: de implementatie van een nieuw softwareplatform in een organisatie. Als de directie zegt: "We willen een soepele transitie," is het voor de IT-afdeling en de eindgebruikers misschien niet duidelijk wat dat inhoudt. Moet de oude data foutloos overgezet worden, moeten alle medewerkers binnen een dag getraind worden, of is het belangrijk dat er geen downtime is tijdens kantooruren? Het niet specifiek maken van wat 'een soepele transitie' betekent, kan leiden tot vertragingen, hogere kosten en ontevreden stakeholders.
De oplossing
De oplossing is eenvoudig maar krachtig: maak je taal concreter. In plaats van te praten over 'innovatie', kun je zeggen: "Ik wil dat we dit kwartaal drie nieuwe productfeatures ontwikkelen." Of in plaats van 'betrokkenheid', kun je zeggen: "Ik verwacht dat iedereen actief deelneemt aan de wekelijkse teamvergadering en minstens één verbeteringsvoorstel doet."
Dus, de volgende keer als je merkt dat je team niet precies doet wat jij in gedachten had, kijk dan eerst naar je eigen communicatie. Misschien is het tijd om die nominalisaties te schrappen en je instructies zo duidelijk mogelijk te maken. Een goede manier om dit te doen, is door concrete acties en specifieke voorbeelden te geven. Verduidelijk je verwachtingen en zorg ervoor dat iedereen op dezelfde golflengte zit. Op deze manier kun je ervoor zorgen dat je boodschap effectief wordt overgebracht en begrepen door je team.
PS: binnenkort start onze NLP Master Practitioner weer. Doe je mee?
