Waarom je NIET beter NIET kunt zeggen!

Als vanaf het begin dat ik bezig ben met NLP, ben ik geïndoctrineerd met het feit dat je taalgebruik toch echt positief moet zijn. Ik weet dat sommigen nu direct een associatie hebben met “TSJAKKAAA!!!” maar lees even door want het wordt best interessant. (Het onbewuste kan geen ontkenning vasthouden.)

“Zeg wat je wilt i.p.v. zeg wat je niet wilt” en nu gaat het juist om het woordje “NIET”. Al jarenlang wordt de mythe in stand gehouden dat ons onderbewuste het woordje “NIET” niet kan verwerken. Als voorbeeld wordt dan snel geroepen “Denk maar eens NIET aan een roze olifant”. Alsof je daar dagelijks aan denkt.

Ik weet bijna zeker dat je toch aan een roze olifant moest denken. Zie je het onderbewuste kan inderdaad het woordje “NIET” niet verwerken. Dus het is bewezen!

In het kader van “waar was nlp toen het nog geen NLP heette?” een alternatieve verklaring die wellicht iets correcter is en waarom het woordje “NIET” door ons onderbewuste prima wordt begrepen en  in communicatie toch wel handig gebruikt kan worden

Oorspronkelijk komt de NLP stelling:” Het onderbewuste kan geen ontkenning verwerken” uit het Hawaiaanse Huna en zoals zo vaak onjuist geïnterpreteerd want het onbewuste kan het natuurlijk prima echter er is een maar. In 1863 ontspon  zich het volgende:

“How do you stop thinking about a white bear? It turns out that this question–asked originally by Dostoyevsky (1863) in Winter Notes on Summer Impressions–does not have an easy answer. People who are prompted to try not to think about a white bear while they are thinking out loud will tend to mention it about once a minute. Since the initial experimental studies of this phenomenon by Wegner, Schneider, Carter, and White (1987), there have been many further explorations of the futility of suppression. It seems that many of us are drawn into what seems a simple task, to stop a thought, when we want to stop thinking of something because it is frightening, disgusting, odd, inconvenient, or just annoying. And when we succumb to that initial impulse to stop, the snowballing begins. We try and fail, and try again, and find that the thought is ever more insistent for all our trying. Many studies reveal that suppression may be the starting point for obsession, rather than the other way around. As a result, we end up thinking all too often about the doubts, worries, fears, and alarms that we have tried to erase from ”

Bron:harvard university

Zo zie je dat ons onderbewuste prima ontkenningen kan verwerken en er nog goed in is ook want hoe meer je probeert aan iets NIET te denken, hoe meer je eraan moet denken. Dus als je zegt of vraagt aan een ander om iets niet te doen, loop je zomaar de kans dat iemand maar blijft denken om dat wel te doen, denkend om het niet te doen. Dus als coach zou het zomaar kunnen zijn dat wanneer je je client vraagt toch maar vooral niet te denken aan de zorgen , je client nog meer zorgen krijgt :-). (Het onbewuste kan geen ontkenning vasthouden.)

Dus de stelling dat ons onderbewuste geen ontkenningen kan verwerken is niet waar maar zorgt er wel voor dat je meer dan gemiddeld moet denken aan waar je NIET aan wilt denken. Dus kun je maar beter het woordje NIET vermijden en beter zeggen wat je wel wilt. Behalve natuurlijk als je NIET wilt denken aan alle goede herinneringen en goede gevoelens die je dagelijks hebt. Denk daar vooral NIET aan.

(Het onbewuste kan geen ontkenning vasthouden.)