NLP en uitstel gedrag
14 maart 2019 
in Blog
2 min. leestijd

NLP en uitstel gedrag

Welke factoren dragen bij aan uitstelgedrag?

NLP en uitstelgedragHet is goed mogelijk dat je denkt dat jouw uitstelgedrag iets is wat diep geworteld is en ik denk dat je gelijk hebt. En dat betekent niet dat het onveranderlijk is. Integendeel, goed is het om alles te vergeten wat anderen je daarover verteld hebben. Misschien hebben anderen je wel verteld dat je lui bent, misschien hebben ze je verteld dat je moeilijk kunt concentreren, misschien wel omdat je gewoonweg te weinig motivatie. Vergeet het. Uitstelgedrag gaat vooral over hoe we over iets denken en meer specifiek gaat het over hoe we bepaalde gedachten omzetten in overtuigingen.  Zeker de serial-uitstellers blijken over bepaalde overtuigingen te beschikken die hen als een groot obstakel in de weg staan en hen niet in staat stellen de juiste actie te nemen. Dit artikel gaat over nlp en uitstelgedrag.

De overtuigingen die je helpen uit te stellen.

Onderstaande vier overtuigingen zal je, als je regelmatig uitstelgedrag doet, zeker herkennen en NLP kan je er direct bij helpen, als je wilt. Overigens zijn deze overtuigingen ook soms goed om te hebben maar vaker dan niet zitten juist deze overtuigingen in de weg.

PERFECTIE

Deze klinkt als volgt:

  • “Het moet perfect zijn”
  • “Ik moet het perfect doen”
  • “Het moet in één keer goed zijn”

Er is natuurlijk maar weinig wat aan de definitie perfect kan voldoen. Er is altijd wel een imperfectie.. En juist de gedachte dat het nooit perfect zal worden, zorgt ervoor dat mensen soms verlamd raken en om daadwerkelijk de eerste stap te zetten. De overtuiging draagt bij aan nlp en uitstelgedrag.

ZEKERHEID

Deze klinkt als volgt:

  • “Ik moet alles van te voren weten voordat ik kan beginnen
  • “Ik moet weten wat de uitkomst is voordat ik begin
  • “Ik moet precies weten wat er van mij verwacht gaat worden voordat ik begin.

Onze soms ziekelijke neiging om alles van te voren te moeten weten zorgt ervoor dat we nooit ergens aan beginnen. Sommigen gaan zelfs zover dat ze eerst alles willen weten omdat als ze dit niet doen ze wellicht ontmaskerd kunnen worden als “niet competent” en dat het absoluut een veiligere keuze is om niets te doen.
Anderen, met deze overtuigingen, beginnen wel maar houden al snel op omdat ze de indruk hebben dat ze nooit voldoende informatie hebben om de taak te volbrengen.

Bedenk je eens hoe de wereld er uit zou zien als de Edisons, Picasso’s en andere beroemdheden deze overtuigingen zouden hebben gehad. De overtuiging draagt bij aan nlp en uitstelgedrag.

Hulp

Deze klinkt als volgt:

  • “Ik kan hulp gebruiken”
  • “Iemand moet me helpen”

Heb je altijd het gevoel dat je een second opinion nodig hebt voordat je ergens aan gaat beginnen. Sommigen hebben eerst advies of een steuntje in de rug nodig van anderen voordat ze kunnen beginnen. En natuurlijk is dit in sommige gevallen prima om te doen. Immers voor specialistische taken heb nu eenmaal soms een specialist nodig. Maar laten we ook eerlijk zijn. Hoe vaak is dat eigenlijk. Een redelijk aantal mensen gebruikt de roep om hulp als een excuus voor actie en soms zelfs hopen ze dat de ander het werk voor ze gaan doen.

Faalangst

En deze klinkt als volgt:

  • “Ik mag niet falen”
  • “Dit moet goed gaan”
  • “Als het misgaat ben ik echt een mislukking”

Het gevoel dat deze mensen hebben, het gevoel dat het toch mis gaat, zorgt ervoor dat deze mensen al helemaal niet gaat beginnen en omdat we toch niet beginnen kunnen we ook niet falen. Lekker makkelijk.

Succesvolle mensen gaat heel anders om met falen en hebben falen tot hun beste bondgenoot gemaakt. Namelijk als je faalt, heb je een hoop geleerd over hoe het niet moet en ben je een stapje dichter bij de oplossing hoe het wel moet.

Ik weet zeker dat je jezelf bij tijd en wijlen herkend in de overtuigingen en NLP kan je daarbij prima helpen. Dus kom eens naar onze workshops of

Over de schrijver
Martine
Door

Martine

op 09 Oct 2013

Voor mij heeft het niet nemen van stappen vaak te maken met twijfel over de nadelen die ik 'wel -eens-zou-kunnen ondervinden' als ik die betreffende stap neem. Uuuuren, dagen, weken duscussie in je zelf hier over maken steeds het excuus om niets te doen. Met mijn verstand vind ik dit zo ontzettend dom... Want gewoon doén en kijken wat er gebeurt kost véél minder tijd en vooral veel minder gepieker. Wat maakt dan toch dat ik (en velen met mij) daar zo in blijf hangen??

Reactie plaatsen